اخبار گوناگون, به زودی در بازار

چاپ سه بعدی آینده لوازم یدکی خودرو

چاپ سه بعدی آینده لوازم یدکی خودرو

چاپ سه بعدی آینده لوازم یدکی خودرو – فناوری پرینت سه‌بعدی که با نام‌های تولید افزایشی (Additive Manufacturing) یا ساخت لایه‌ای نیز شناخته می‌شود، یکی از نوآورانه‌ترین تحولات دنیای مهندسی و ساخت وتولید در قرن ۲۱ به شمار می‌رود. این فناوری در ابتدا بیشتر برای نمونه‌سازی سریع استفاده می‌شد، اما امروز جای خود را در صنایع پیشرفته، به‌ویژه صنعت خودروسازی باز کرده و نقش پررنگی در توسعه، آزمایش و تولید قطعات ایفا می‌کند. چاپ سه‌بعدی (3D Printing) یکی از برجسته ‌ترین نوآوری‌ها در صنعت خودرو در سال‌های اخیر بوده است. این فناوری که در ابتدا بیشتر برای نمونه‌سازی سریع مورد استفاده قرار می‌گرفت، امروز به مرحله‌ای رسیده که می‌تواند تولید قطعات نهایی و مصرفی، به‌ویژه لوازم یدکی خودرو را نیز پوشش دهد.

تاریخچه پیدایش فناوری پرینت سه‌بعدی

دهه ۱۹۸۰ – تولد فناوری

اولین فناوری شناخته ‌شده پرینت سه‌بعدی در سال ۱۹۸۴ توسط چاک هال (Chuck Hull) با نام دستگاه استریولیتوگرافی SLA(Stereo Lithography Apparatus) توسعه یافت. وی بعدها شرکت 3D Systems را بنیان گذاشت که از پیشگامان این صنعت به شمار می‌رود. در ابتدا، پرینت سه‌بعدی بیشتر در ساخت نمونه‌های اولیه برای طراحان صنعتی کاربرد داشت.

دهه ۱۹۹۰ – گسترش روش‌ها

روش‌های جدیدی مانند FDM(Fused Deposition Modeling) به معنای مدل‌سازی رسوبی ذوب‌شونده و SLS(Selective Laser Sintering) به معنای زینتر لیزری انتخابی، توسعه پیدا کردند. شرکت‌هایی مانند Stratasys و EOS وارد بازار شدند. در این دوران فناوری هنوز گران و پیچیده بود و محدود به آزمایشگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ می‌ماند.

آغاز استفاده در صنعت خودروسازی

دهه ۲۰۰۰ – ورود محتاطانه

خودروسازان بزرگ مانند BMW، Audi، Ford و GM از چاپ سه‌بعدی برای ساخت نمونه‌های مفهومی، مدل‌های نمایشی و تست آیرودینامیکی استفاده کردند و تمرکز اصلی بر کاهش زمان طراحی و توسعه محصولات جدید بود.

دهه ۲۰۱۰ – رشد سریع کاربردها

کاهش قیمت دستگاه‌ها و مواد اولیه، راه را برای استفاده گسترده‌تر باز کرد. خودروهای مسابقه‌ای، خودروهای مفهومی و مدل‌های سفارشی‌سازی‌شده به سمت استفاده از قطعات پرینت‌شده پیش رفتند. شرکت Local Motors در سال ۲۰۱۴ اولین خودروی کاملاً پرینت‌شده به نام Strati را معرفی کرد. Bugatti از پرینت فلزی برای ساخت نازل‌های توربو با طراحی پیچیده استفاده کرد. نهایتا می‌توان گفت فناوری پرینت سه‌بعدی، از یک ابزار نمونه‌سازی در دهه‌های گذشته، به یک مولفه اساسی در توسعه صنعت خودرو تبدیل شده است. در آینده‌ای نه‌چندان دور، این فناوری می‌تواند حتی زنجیره تأمین را بازتعریف کرده و مفاهیم سنتی تولید و خدمات را به چالش بکشد. خودروسازانی که زودتر از دیگران با این فناوری همگام شوند، در رقابت جهانی دست بالاتری خواهند داشت.

آینده‌ای نزدیک‌تر از آنچه فکر می‌کنیم

بسیاری از خودروسازان بزرگ مثل BMW، Ford و Volkswagen در حال حاضر از چاپ سه‌بعدی برای تولید محدود قطعات یدکی استفاده می‌کنند و به‌نظر می‌رسد این روند به‌زودی گسترده‌تر شود. پیش‌بینی می‌شود که طی ۵ تا ۱۰ سال آینده، استفاده از پرینت سه‌بعدی در زنجیره تأمین قطعات یدکی، به یک استاندارد صنعتی تبدیل شود.

آشنایی با فن‌آوری پرینت سه‌بعدی درنگاهی اجمالی

مرحله طراحی (Design)

فرآیند پرینت سه‌بعدی با طراحی دیجیتال آغاز می‌شود. برای این کار از نرم‌افزارهای CAD (طراحی به کمک کامپیوتر) مانند SolidWorks، AutoCAD، Fusion 360 یا Rhino استفاده می‌شود. مدل طراحی‌شده باید سه‌بعدی و دقیق باشد، برای پرینت بهینه‌سازی شود (مثلاً بدون حفره یا حجم معیوب) و در قالب فرمت‌های قابل خواندن توسط پرینتر سه‌بعدی ذخیره شود (معمولاً فایل‌هایی با پسوند stl یا obj)

آماده‌سازی مدل برای چاپ (Slicing)

مدل سه‌بعدی باید به لایه‌هایی نازک تقسیم شود که پرینتر بتواند آن‌ها را مرحله به مرحله چاپ کند. این کار توسط نرم‌افزارهای slicer مانند Cura، PrusaSlicer یا Simplify3D انجام می‌شود. در این مرحله مواردی مانند ضخامت هر لایه، میزان پرشدگی داخلی (Infill)، سرعت و دمای چاپ و پشتیبانی‌های موردنیاز برای قسمت‌های معلق مدل (Supports) بررسی محاسبه و تنظیم می‌شود.

فرآیند چاپ (Printing)

اکنون مدل آماده‌ی چاپ است. بسته به تکنولوژی چاپ، روش کار متفاوت است. پرکاربردترین روش‌ها در صنعت عبارتند از:

FDM (مدل‌سازی با رسوب مذاب)

در این روش، رشته‌ای از پلاستیک ذوب‌شده به‌صورت لایه‌لایه روی یکدیگر قرار می‌گیرد. از جمله مواد مصرفی در این روش می‌توان به PLA (پلاستیکی زیست تخریب پذیر، ساده برای چاپ ولی شکننده)، ABS (پلاستیکی مقاوم به حرارت و ضربه)، PETG( پلاستیکی شفاف، مقاوم به ضربه و رطوبت) و Nylon( پلاستیکی مقاوم، انعطاف پذیر و مناسب برای قطعات کاربردی) اشاره کرد.

SLA / DLP (چاپ با نور و رزین مایع)

در این روش، یک لایه نازک از رزین مایع با استفاده از نور فرابنفش یا لیزر سخت می‌شود. این روش دقت بسیار بالایی دارد و سطح قطعات بسیار صاف است. مواد مورد استفاده در این روش رزین‌های حساس به نور هستند که ویژگی‌هایی مثل شکنندگی، دقت بالا و قابلیت پرداخت سطح عالی دارند.

SLS (پخت لیزری پودر)

در این فناوری از پودر پلاستیکی مانند نایلون استفاده می‌شود که با کمک لیزر به یکدیگر ذوب و پخته می‌شوند. این روش نیازی به ساپورت ندارد و قطعات نهایی مقاوم و مناسب برای کاربردهای صنعتی هستند.

DMLS / SLM (چاپ فلز با لیزر)

در این فناوری از پودرهای فلزی مانند آلومینیوم، فولاد ضدزنگ یا تیتانیوم استفاده می‌شود. این روش در صنایع پیشرفته مانند هوافضا و خودرو کاربرد دارد و قطعات نهایی از نظر خواص مکانیکی بسیار قوی و دقیق هستند.

عملیات پس از چاپ (Post-Processing)

پس از چاپ، معمولاً نیاز به انجام برخی عملیات تکمیلی بر روی قطعه وجود دارد، از جمله:

برداشتن ساپورت‌ها: قطعات نگه‌دارنده‌ای که در طول چاپ برای حفظ ساختار استفاده می‌شوند.

پرداخت سطح و صیقل کاری: برای حذف خطوط لایه‌ها و صاف کردن سطح قطعه

رنگ‌آمیزی یا پوشش دهی: برای زیباتر کردن یا مقاوم سازی سطح قطعه

ماشین کاری دقیق: برای افزایش دقت ابعادی در قطعات حساس

آزمایش‌های کنترل کیفیت: به‌ویژه برای قطعات صنعتی یا با کاربردهای حیاتی

تأثیر پرینت سه‌بعدی بر تولید قطعات یدکی و کاهش هزینه‌ها

با نگاهی دقیق‌تر می‌توان دریافت که فن‌آوری پرینت سه‌بعدی تاثیرات بسیار مثبتی بر تولید قطعات یدکی خودرو داشته که موارد ذکر شده در زیر تنها بخشی از آن را شامل می گردد.

کاهش هزینه‌ها با تولید در محل و بر اساس تقاضا

یکی از بزرگ ترین مزایای چاپ سه‌بعدی، تولید بر اساس نیاز (on-demand) است. در گذشته، شرکت‌های خودروسازی مجبور بودند قطعات یدکی را به‌صورت انبوه تولید کرده، انبار کرده و در زنجیره تأمین پیچیده‌ای نگهداری کنند. این فرایند، هم هزینه‌های نگهداری بالایی دارد و هم باعث هدررفت منابع در صورت عدم استفاده از قطعه می‌شود. با چاپ سه‌بعدی، می‌توان قطعات مورد نیاز را تنها در زمان نیاز، در محل نمایندگی یا تعمیرگاه تولید کرد. این موضوع به‌طور مستقیم منجر به کاهش هزینه‌های انبارداری، ریسک منسوخ شدن قطعات و نیاز به حمل‌ونقل گسترده و پرهزینه می‌گردد.

سفارشی سازی و تولید قطعات خاص

یکی دیگر از نقاط قوت چاپ سه‌بعدی، امکان سفارشی سازی دقیق قطعات بر اساس نیاز مشتری یا شرایط خاص خودرو است. برای خودروهای کلاسیک یا خاص که قطعاتشان در بازار کمیاب یا منسوخ شده‌اند، چاپ سه‌بعدی به یک راه حل مقرون به صرفه تبدیل شده است.

سرعت در دسترسی به قطعات

در شرایط بحرانی یا مناطقی که زنجیره تأمین قطعات دچار اختلال شده، مثل درگیری‌های ژئوپلیتیکی یا بحران‌های زیست محیطی، پرینت سه‌بعدی می‌تواند زمان دسترسی به قطعات را از چند هفته به چند ساعت کاهش دهد.

درنهایت با نگاهی مثبت می‌توان گفت پرینت سه‌بعدی هنوز در مسیر بلوغ قرار دارد و برای جایگزینی کامل روش‌های سنتی تولید، باید بر چالش‌هایی غلبه کند که محدودیت در انتخاب مواد اولیه، به‌ویژه برای قطعات فلزی یا با تحمل حرارتی وفشار بالا در کنار نیاز به استاندارد سازی در کیفیت و دوام قطعات تولیدشده و سرمایه‌گذاری اولیه نسبتاً بالا در تجهیزات صنعتی حرفه‌ای از این موارد به‌شمار می‌آیند.

مزایای کلیدی برای صنعت خودرو

کاهش چشمگیر زمان توسعه: قطعات ظرف چند ساعت تا چند روز قابل ساخت‌اند.

کاهش هزینه نمونه سازی: دیگر نیازی به قالب‌سازی‌های گران نیست.

سفارشی‌سازی بدون افزایش هزینه: امکان طراحی قطعات منحصر‌به‌فرد برای خودروهای خاص یا شخصی‌سازی‌شده.

ساخت قطعات سبک وزن‌تر با طراحی بهینه: بسیار مهم برای بهینه سازی مصرف سوخت و خودروهای الکتریکی.

کاربرد پرینت سه‌بعدی در سیستم‌های فنی خودرو

سیستم بدنه و تزئینات داخلی و خارجی

بیشترین کاربرد

پرینت سه‌بعدی در این بخش، بیشترین استفاده را دارد چون نیازی به تحمل فشار یا حرارت زیاد نیست، امکان سفارشی‌سازی بسیار بالا وجود دارد و طراحی قطعات پیچیده با هزینه پایین ممکن است.

موارد کاربرد:

کنسول داخلی، دستگیره‌ها، قاب دکمه‌ها، داشبورد سفارشی

قطعات تزئینی بدنه، لوگوها، قاب چراغ

اجزای طراحی‌شده برای نسخه‌های خاص یا خودروهای مفهومی

سیستم تهویه، گرمایش و سرمایش (HVAC)

کاربرد متوسط تا زیاد

چاپ سه‌بعدی در بخش‌هایی از سیستم تهویه قابل استفاده است که فشار یا حرارت بالا ندارند، به‌ویژه برای مجاری هوا، کانال‌های خاص یا طراحی سفارشی مسیر هوا. مزایای استفاده از این فن‌آوری طراحی سریع کانال‌ها برای آزمایش آئرودینامیکی و تولید انبوه قطعات کم‌تیراژ برای خودروهای لوکس یا تیراژ پایین می‌باشد.

سیستم انتقال قدرت (گیربکس، دیفرانسیل و…)

کاربرد محدود ولی در حال رشد

در حال حاضر پرینت سه‌بعدی فلزی بیشتر در ساخت نمونه‌های اولیه یا قطعات سبک‌وزن در خودروهای مسابقه‌ای یا مفهومی به کار می‌رود. کاربردهای آن محدود به چرخ‌دنده‌های آزمایشی، پوسته‌های گیربکس با طراحی بهینه‌شده و اجزای سفارشی برای تیم‌های رالی و مسابقه می‌باشد.

سیستم تعلیق و فرمان

کاربرد محدود ولی رو به گسترش

در سیستم تعلیق و فرمان از پرینت فلزی یا پلیمری تقویت‌شده برای تولید بوش‌های سفارشی، اجزای رابط سبک برای کاهش وزن کلی و نمونه‌سازی بازوهای فرمان یا کمک‌فنرها در خودروهای مفهومی یا ریس استفاده می‌گردد اما در خودروهای معمولی، فعلاً استفاده کمی دارد.

سیستم ترمز

کاربرد کم و احتیاطی

به دلیل حساسیت بالای سیستم ترمز، فعلاً استفاده از چاپ سه‌بعدی در بخش‌های اصلی این سیستم (مثل دیسک یا کالیپر) رایج نیست، مگر در نمونه‌سازی اولیه یا تست‌های مهندسی.

سیستم پیشرانه (موتور)

کاربرد تخصصی، بیشتر در صنایع پیشرفته

از چاپ سه‌بعدی در ساخت اجزای خنک‌کننده، سیستم‌های ورودی هوا یا اگزوز با هندسه پیچیده و قطعات فلزی سبک‌وزن در موتورهای مسابقه‌ای یا خودروهای الکتریکی پیشرفته استفاده می‌گردد.در موارد استثناء شرکت‌هایی مثل Bugatti از پرینت فلز برای تولید نازل‌های توربوشارژ یا بخش‌هایی از منیفولد استفاده کرده‌اند.

سیستم برق و الکترونیک

کاربرد نوظهور

در حال حاضر، چاپ سه‌بعدی بیشتر برای تولید قاب‌ها، نگه‌دارنده‌ها و قطعات اتصال الکترونیکی استفاده می‌شود، ولی با توسعه پرینت سه‌بعدی مدارات الکترونیکی، کاربرد آن در آینده افزایش خواهد یافت.

جمع‌بندی ترتیب کاربرد (از بیشترین به کمترین):

اولویت بندی استفاده از پرینت سه‌بعدی در خودروها به ترتیب بیشترین استفاده در بدنه و تزئینات داخلی و خارجی، سیستم تهویه و کانال‌کشی هوا، انتقال قدرت و سیستم‌های مفهومی موتور، سیستم تعلیق و فرمان (در خودروهای خاص)، سیستم‌های الکترونیکی و نگه‌دارنده‌ها، سیستم پیشرانه (بیشتر در نمونه‌سازی و خودروهای خاص) و در نهایت سیستم ترمز (بسیار محدود و غیرتجاری) با کمترین میزان استفاده می‌باشد.

نگاهی به آینده پرینت سه‌بعدی در خودروسازی

تولید انبوه منتخب

با رشد فناوری‌هایی مانند MJF(Multi Jet Fusion) و DMLS(Direct Metal Laser Sintering) فلزی، امکان تولید قطعات نهایی با کیفیت صنعتی و در تیراژ بالا فراهم می‌شود. برخی شرکت‌ها در حال جایگزینی روش‌های سنتی تزریق پلاستیک با پرینت سه‌بعدی در تولید قطعات خاص هستند.

تعمیر و نگهداری هوشمند

در آینده نزدیک، شرکت‌های خدمات پس از فروش قادر خواهند بود قطعات یدکی را در محل نمایندگی یا حتی توسط کارگاه‌های محلی چاپ کنند. این امر زمان انتظار مشتری را کاهش و موجودی انبار را به حداقل می‌رساند.

طراحی‌های بیولوژیک و الهام‌گرفته از طبیعت

طراحی‌هایی با ساختار مشبک یا ارگانیک (مثلاً بر اساس ساختار استخوانی یا شش‌ضلعی) که تنها با چاپ سه‌بعدی امکان‌پذیرند، به ساخت خودروهای سبک‌تر و مقاوم‌تر کمک می‌کنند.

چاپ مستقیم مواد چندگانه و قطعات مرکب

پیشرفت‌ها در چاپ چندماده‌ای، به تولید قطعاتی منجر می‌شود که هم‌زمان ویژگی‌های مکانیکی، الکتریکی و حرارتی متفاوتی دارند (مثلاً چاپ هم‌زمان مواد سخت و انعطاف‌پذیر).

جمع‌بندی نهایی

فناوری چاپ سه‌بعدی اکنون فراتر از یک ابزار نمونه‌سازی، به یک رکن نوین در فرآیند تولید و خدمات پس از فروش صنعت خودرو تبدیل شده است. از کاهش هزینه‌ها و زمان تولید گرفته تا امکان سفارشی‌سازی بالا و پاسخ‌گویی سریع به نیازهای خاص، این فناوری چشم‌اندازهای جدیدی را پیش‌روی خودروسازان و مصرف‌کنندگان قرار داده است. هرچند چالش‌هایی همچون محدودیت در مواد اولیه، نیاز به استانداردسازی، و هزینه‌های اولیه تجهیزات همچنان پابرجاست، اما روند رشد و نوآوری در این حوزه بسیار امیدوارکننده است.

در آینده‌ای نزدیک، استفاده از چاپ سه‌بعدی در تولید قطعات یدکی نه‌تنها به‌عنوان یک انتخاب، بلکه به‌عنوان یک ضرورت استراتژیک در زنجیره تأمین و خدمات پس از فروش مطرح خواهد بود. خودروسازانی که زودتر به این تحول فناورانه روی بیاورند، مزیت رقابتی قابل‌توجهی در بازار جهانی خواهند داشت. بنابراین، می‌توان با اطمینان گفت که آینده‌ی قطعات یدکی خودرو با فناوری پرینت سه‌بعدی، آینده‌ای هوشمندتر، سریع‌تر و کارآمدتر خواهد بود.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید